De ‘ff doorbijten’-mentaliteit
Hoe trouw ben je aan jezelf?
De ff doorbijten-mentaliteit; oh, wat ken ik die goed.
Een paar dagen vol met afspraken? Ach, ff doorbijten. Daarna is het over. Een vroege Skype-afspraak terwijl ik een halve nacht heb wakker gelegen? Tandjes op elkaar, daarna kun je wel even uitrusten. Een last minute-deadline voor komende week? Prima, ik regel het wel in het weekend. Die paar uur werken op zondag overleef ik wel… Daarna komt er wel weer meer ruimte.
Gevolg? Er komt geen daarna. Er is namelijk altijd wel weer het volgende dat zich aandient.
Lekker flexibel
Zo flexibel als ik kan zijn naar de ander, zo flexibel ben ik met mijn grenzen. Moeten ze een beetje opgerekt worden, omdat dit beter past bij de ander? Ach, ff doorbijten… Waardoor ik uiteindelijk continu op mijn tandvlees loop (dat krijg je van dat doorbijten), en mijzelf bij één stap te veel al overprikkeld voel.
Hoe betrouwbaar ben je?
Hoe trouw ben je eigenlijk aan jezelf?, vroeg iemand mij laatst. ‘Best trouw, hoor’, antwoordde ik onwetend. ‘Ik heb gekozen om voor mijzelf te werken, zodat ik kan doen waar mijn hart ligt. Ik volg studies die mij mateloos interesseren en besteed veel tijd aan mijn persoonlijke ontwikkeling’. Allemaal waar… Maar hoe trouw ben je aan jezelf als je zo flexibel met je grenzen omgaat? Als je zo makkelijk de afspraken met jezelf verzet, zodat die van een ander kunnen doorgaan?
Soms mag een vraag eerst gepot en bemest worden, voor het ware antwoord kan ontkiemen.
Ik stelde deze vraag nogmaals aan mijzelf en moest concluderen dat ik op een heleboel gebieden eigenlijk helemaal niet zo trouw was…
Een nieuwe balans
Niet trouw aan de afspraken met mijzelf, als ik die al überhaupt maakte. Niet trouw aan de dingen die energie van me vragen. Niet trouw aan de tijd die ik nodig heb om ook weer op te laden. Het voelde alsof ik de regie over mijn agenda niet meer in eigen hand had. Ik besefte mij dat ik nog maar weinig oplaadtijd overhield in mijn week. Weinig tijd om te creëren zonder plan, om doelloos aan mijn dag te beginnen. Dit besef zorgde voor een nieuwe balans.
Hoe pakte ik dit aan?
Misschien herken je het wel? Het gevoel alsof er veel van je gevraagd wordt. Alsof je wordt geleefd in plaats van dat jij zelf aan stuur staat.
Ik deel graag met je hoe ik dit heb aangepakt.
- Bepaal de gebieden in je leven die energie van je vragen. Naast je werk kan dit ook zijn studie, persoonlijke ontwikkeling, sociale afspraken, familie, sport. Alles waar je in de week tijd aan besteed.
- Pak je agenda erbij en plan deze categorieën in je week. Hoeveel tijd wil je waaraan besteden? Wat helpt is om bepaalde dagen vast te leggen voor gebieden. Bijvoorbeeld op dinsdag en woensdag sport je, op donderdag heb je ruimte voor sociale afspraken, op vrijdag besteed je tijd aan je studie of persoonlijke ontwikkeling.
- Maak een lijstje voor jezelf van de dingen waar je van oplaadt. Als jij een dag helemaal voor jezelf hebt, hoe besteed je deze dan het liefst? Waar krijg je energie van? Kies ervoor om iedere dag ruimte te creëren om één van deze elementen uit de lijst terug te laten komen.
- Naast de dagelijkse oplaadmomenten streef ik ernaar om iedere week een hele dag vrij te houden, om zo te besteden zoals het die dag naar me toekomt.
Hoe trouw ben jij eigenlijk aan jezelf? Besteed jij je energie aan de dingen waar je werkelijk blij van wordt?
